تقدیمی از جناب استاد دلجویی

                               شیلا به خدا ذوق تو انکار ندارد 

                            افسوس که گوشی در و دیوار ندارد  

                         پیراهن این شعر درفشیست که می گفت  

                              این شاه قلم می زند و مار ندارد 

                           بی دغدغه دلدار نشسته ست و گمانم  

                                از کوچ دو صد چلچله آمار ندارد  

                           انگار که این کوچه همه مست صلاحند  

                               این شهر گمانم دل هشیار ندارد 

                          این مصر خرابست و زلیخا صفتی نیست 

                                بی یوسف دل قاهره بازار ندارد  

                         مسعود به غزنه شد و فرخو به ارس رفت 

                               دریایی چشمم به خدا عار ندارد  

                            رفتست بهاران ز سرشت و تن باغ ، 

                             اندیشه مریض است و پرستار ندارد 

                              مژده به کناری شد و اقرار نکردند  

                                 انگار که زبانی سر اقرار ندارد  

                             آفت زده این باغ و به بیطاری مزمن  

                               کس فکر شفای دل بیمار ندارد 

                              فرهین اثری بود که تفسیر نکردند  

                               رفتست و بر اینند که آثار ندارد 

                             فرهین غزلی بود که یکبار نخواندند 

                             بحریست که جز گوهر شه وار ندارد  

                             افتاده ستون از ادب خیمه ی جانم  

                             جان داده ام و هیچ کس اخبار ندارد  

                          فرهین گل باغیست که از باغ اثر نیست 

                             جرمش فقط این بود که او خار ندارد 

                                        نوشته جناب استاد حسین علی دلجویی